Uitdaging n°4 de vlakken van het aangezicht

[Igor]

Uitdaging n°4, de vlakken van het aangezicht.

Er bestaan veel verschillende voorstellingen van het aangezicht verdeeld in vlakken.

De Russische, Chinese en Amerikaanse hedendaagse scholen voor klassieke tekenkunst gebruiken in hun opleiding geabstraheerde plaasteren koppen voor dit doel. Een historisch voorbeeld, ook in België gebruikt, maar thans in onbruik geraakt, bestond uit een reeks koppen die behoorden tot de methode Dupuis (een Parijse tekenmethode van op het einde van de negentiende eeuw, die in Frankrijk, Nederland en België een tijdlang werd gevolgd en waarvan in het archief oude tekeningen van KASK Gent enkele prachtige tekeningen bewaard zijn gebleven).

We baseren ons voor tekst en afbeeldingen op het boek “Values for Pictures Worth a Thousand Words” door Apollo Dorian. Dit zijn de gepubliceerde klasnota’s van Dorian uit de klassen van Frank Reilly, aan the Art Students League in New York. (Een zeer waardevol document, maar wel 277 blzn. ontcijferwerk)

Waarde:
- De vlakken van het aangezicht geven inzicht in de derde dimensie voor het portret. De tekenaar en schilder ziet door kennis van de vlakken welke subtiele veranderingen in de volumes hij kan vertalen naar een tweedimensionale voorstelling.
- De vlakken van het aangezicht blijven ook onder veranderde standen van het aangezicht hetzelfde. Ze dienen daardoor om het aangezicht vanuit alle perspectieven te begrijpen.
- Ze vormen een solide basis om details en anatomische elementen te bestuderen.


Vlakken moeten gedacht worden als connecterende hoeken, buiten en binnen en hoek tegen hoek. Ook ronde vormen kunnen voorgesteld worden als bestaande uit vlakken die in toonwaarden maar ook in lijnen uitgedrukt kunnen worden.

Elk menselijk hoofd heeft dezelfde basisvormen en gebieden. Reilly presenteerde deze basisvormen met 7 diagrammen.
Het bestuderen van de zeven diagrammen zal laten zien dat als elk van deze in vlakken wordt opgesplitst, de volgende vorm wordt toegevoegd en deze op zijn beurt weer wordt gebroken in vlakken, totdat dit in diagram 7 in een voltooid hoofd resulteert.

diag1-2-3.jpg (39.31 KiB) Viewed 872 times

De basisvorm van de eerste vorm (1) wordt opgesplitst in basis boven-, voor-, zij- en ondervlakken (2) voordat de snuitvorm en de onderzijde van de schedel wordt aangegeven (3).

In het eerste diagram is de gehele lengte van de basisvorm van het hoofd zo verdeeld dat het midden het onderste ooglid aangeeft.

diag3.jpg (15.08 KiB) Viewed 872 times

Kijk hierboven (nog eens diagram 3) naar de lijn van de “Muzzle” (“snuit” uit het Engels vertaald, deze heeft iedereen, maar met variaties). Deze vertegenwoordigt het vlak dewelke de vlezige delen verenigen onder het jukbeen en de jukbeenboog.

Kijk ook naar de schedelvorm. De lijn van de schedel en van de snuit overlappen elkaar.
*
*

diag4en7.jpg (44.42 KiB) Viewed 872 times

Hierboven, het 4e diagram, toont een BOVENVLAK dat gevormd wordt door de bovenzijde van het jukbeen (lijn aangeduid met pijltje). Het bovenvlak strekt zich uit vanaf de benige oogkas en loopt over in het VOORVLAK van het gezicht om naar beneden te draaien. Deze lijn grenst aan de neusvleugels en vormt een scheiding met het zijvlak, (aan elke zijde van de middellijn). Lijn bovenzijde jukbeen raakt het breedste deel van de onderlip (vergelijk daarvoor daarnaast met diagram 7).

diag5en6.jpg (46.34 KiB) Viewed 872 times

*
*
Diagram 5 linksboven: de volumes bovenop het voorhoofd, het volume van de ogen, neus, kin en mond bovenop de snuit geplaatst.
Diagram 6 rechtsboven: de bovenste helft van het aangezicht wordt in drie delen verdeeld. Deze lijnen lopen door de traanklieren, definiëren de breedte van de neus en vervolgens de voorhoofdsdelen.
In de onderste helft van het aangezicht tonen de lijnen het platte voorvlak van de neus. Deze lopen door naar onderen en tonen de breedte van de groef van de bovenlip, het voorvlak van de bovenlip en de zijvlakken van de kin.

diag7en6.jpg (54.86 KiB) Viewed 872 times

Diagram 7 hierboven: de ronde vorm op het voorhoofd, loopt door als een ondervlak onder de wenkbrauwboog.
De diepe binnenranden van de oogkas zijn daardoor symmetrisch getekend, als een enkele vorm die het zijvlak overlapt.

De wenkbrauwbrug die over beide ogen loopt deelt deze ronde vorm quasi in twee.
De wenkbrauwbrug raakt in zijn breedste stuk bijna aan de haarlijn (zodat men de verhoudingen beter kan inschatten, zie daarvoor diagram 7 en hieronder)

De jukbeenboog loopt door tot net boven het midden van het oor. De ronde vorm van de schedel kan voor of bovenop het jukbeen vallen, maar de verbindingen gaan door zoals hierboven te zien zijn in diagram 7 en 6.

foto cameron_00062.jpg (133.81 KiB) Viewed 872 times

Hierboven links, het aangezicht in vooraanzicht is vijf ogen wijd, deze komen ongeveer overeen met de opdeling in vlakken van het voorhoofd.

foto cameron_0005.jpg (180.48 KiB) Viewed 872 times

De hoek van de keel in profiel is een voortzetting van de hoek van de oogkas. Een lijn evenwijdig daaraan is getrokken vanaf een punt ongeveer in het midden van de schedel die in profiel de achterkant van de nek definieert.

Een tweede vrij constante relatie is de voortzetting van de kromming van de afgeronde achterkant van de schedel, naar beneden en naar voren. Het heeft betrekking op de onderkant van de onderkaak en loopt door naar de kin.

Achter de oren hechten alle nekspieren die het hoofd ondersteunen, zich aan de schedel langs een opwaartse boog aan de onderzijde die bekend staat als de nekrug.


youtu.be/17RF4eOUojs

klik hier om naar de projectpagina te gaan